Frouwke Bormans


in gesprek met Storyweaver

Frouwke Bormans

De ARCHITECTEN VAN HET DORP


Door Ilse Van den Berckt

| februari 2021 |



Onlangs sprak ik met Frouwke Bormans. Architect van opleiding, medewerker van de sociale onderneming Stebo, en bouwheer/coördinator van het project ‘Dorp aan Zet’. Een initiatief van de provincie Limburg waar acht Haspengouwse dorpen en gemeenten gedurende drie jaren werken aan een dorpenbeleid. Ons gesprek deed me denken aan het liedje van Wim Sonneveld ‘Mijn dorp, ik weet nog hoe het was…’. Over de tijd dat dorpen nog leefden, mensen ’s avonds hun stoel aan de voordeur plaatsten om samen met de buren de avond door te brengen. Waar de buurtwinkel een ontmoetingsplaats was en geen zaak van efficiënte dienstverlening, en nog zoveel meer… 




"Sociale cohesie draait om ontmoeten, van mens tot mens, en van daaruit connectie maken met elkaar. Het is vanuit deze verbinding dat mooie  verwezenlijkingen geboren worden ”


Dorpen willen bruisen


Is dit dorpsgevoel ook jouw droom, maar een utopie denk je? Misschien dacht ik dat ook wel, tot ik Frouwke ontmoette. En haar nuchtere bezieling voelde terwijl ze uit ervaring vertelde dat quasi elk dorp open staat om te zoeken naar dat gemeenschappelijke samen-leven. En dat dorpsbewoners bereid zijn om ‘eruit te halen wat eruit te halen valt’. Soms gaat het om kleine stappen. Maar in andere gevallen gaan jong en oud, zowel inwijkelingen als mensen die er al van generatie op generatie leven, samen aan de slag en laten de gemeenschap opnieuw bruisen. Dorpen worden niet alleen leefbaarder, er worden bovendien zaadjes geplant rond duurzame mobiliteit en duurzame voeding.



Verbinden vanuit de ontmoeting


Uiteraard moeten er wel een aantal randvoorwaarden vervuld zijn. Zoals de aanwezigheid van een minimum aan ambassadeurs en deelnemende plaatselijke verenigingen. En worden de successen duurzamer wanneer het lokale beleid er mee haar schouders onder zet. Kortom, je moet de juiste stakeholders kunnen betrekken en geëngageerd houden. In die zin lijkt een dorp nieuw leven inblazen in essentie hetzelfde te werken als een maatschappij mee te nemen naar een duurzame economie, een thema waar ik me professioneel in verdiep. Als je diep genoeg waarneemt draait het allemaal om elkaar ontmoeten, van mens tot mens, en van daaruit connectie te maken met elkaar. En vanuit die connectie, en samenhorigheid, kunnen de mooiste zaken ontstaan. Zo zalig in deze gekke corona-tijden.


Go with the flow


Met acht dorpen op de teller heeft Frouwke wat tips voor de procesbegeleiders te delen: een geslaagd proces vraagt om maatwerk, bereid je voor om alles permanent heruit te vinden, laat die fixed mindset thuis en go with the flow. En vooral, vertrouw en aanvaard het proces. Als procesbegeleider kan je enkel de juiste context scheppen, wat in potentie aanwezig is zal zelf beslissen wanneer het geboren zal worden.


Misschien droom jij er ook van actief deel uit te maken van je dorp of stad?
En indien zo, wat zijn dan jouw wildste dromen?

Ilse Van den Berckt is onderzoeker aan de hogeschool  UC-Leuven Limburg. Zij beluistert als Storyweaver verhalen van veranderaars.

Haar eerste gesprek voerde ze met collega Storyweaver Frouwke Bormans. Na het gesprek drukte Ilse haar geraaktheid uit in dit verhaal.

Frouwke Bormans is architect bij sociale onderneming Stebo. 


Geïntrigeerd door Haspengouwse dorpen en haar bewoners zet ze haar schouders onder participatietraject Dorp aan zet. Met als doel een brug te bouwen tussen beleid en bewoners. 

Share by: